Heilige klanken en de codes van het lichtlichaam

HEILIGE KLANKEN & DE CODES VAN HET LICHTLICHAAM

Een artikel van Caroline Sherwood over Tareth’s unieke vermogen klanken te manifesteren en de betekenis daarvan voor onze toekomst.

Op 5-jarige leeftijd werd Tareth opgenomen in een ziekenhuis met nephritis (nierontsteking) en reumatische koorts. Hij had er, wat nu een bijna-dood-ervaring zou worden genoemd, waarbij hij uit zijn lichaam trad. Hij kon zijn lichaam op bed zien liggen  terwijl men met hem bezig was. Hij werd omgeven door een helder licht, waarin hij bewuste wezens gewaar werd die hem zijn ware aard en doel in dit leven duidelijk maakten. Hij spreekt over de oorsprong van dit licht en van deze wezens als “de Bron”. Er werd hem ook duidelijk gemaakt dat hij in dit leven het werk uit vele voorafgaande levens tot vervulling zou brengen.

Nadat Tareth het ziekenhuis had verlaten, begon hij opmerkelijke paranormale en bovenzintuiglijke vermogens te ontwikkelen, zoals die ook wel worden toegeschreven aan indigo kinderen. Zijn vader runde een café in London East End en de buurt waarin hij opgroeide was niet bepaald afgestemd op kinderen zoals hij. Tareth’s moeder herkende de ongebruikelijke gevoeligheid en de talenten van haar ‘bijzondere’ kind en zorgde voor een beschermde en veilige omgeving waarin hij zich kon ontwikkelen. Hij ontving regelmatig instructies van een Stem, die soms vanuit de andere hoek van de kamer tot hem sprak. Tijdens zijn  adolescentie verdwenen zijn bijzondere vermogens (de Bron liet hem weten dat hij een tijdje op zichzelf diende te zijn)

Na zijn twintigste begonnen zijn vermogens zich weer te openbaren. Intussen werkte hij in Londen als buschauffeur, in winkels en op kantoor, terwijl hij ook optrad als healer. Hij genoot intens van het Londense leven, vooral van het gevarieerde musical menu in de hoofdstad: opera was één van zijn passies. Geluid zou later een cruciaal en verdiepend element blijken te zijn in Tareth’s werk.

Op het punt om te worden gekozen tot President van het College of Psychic Studies, veranderden zijn omstandigheden radicaal . Met zijn collega’s had hij een serie psychokinetische experimenten uitgevoerd, waarbij tafels in de lucht zweefden en door de kamer schoven. Ze gingen niet erg eerbiedig om met dit fenomeen, alsof het de gewoonste zaak was (wetend dat ze dit effect teweeg brachten met hun gezamenlijke geesteskracht) en maakten veel plezier terwijl ze hiermee bezig waren. Toen Tareth hun inzichten presenteerde tijdens een openbare lezing in het College, waren de bestuurders daar niet blij mee. Zij gingen niet mee in de zienswijze dat deze verschijnselen werden veroorzaakt door de kracht van de geest en niet door overleden zielen -  en Tareth werd verbannen van het College.

In 1991 ontving zijn groep belangrijke nieuwe informatie: De reden waarom we in een planetaire en spirituele crisis verkeren is dat het systeem waarbinnen we leven afgesneden is geraakt van de Oneindige Geest, waarvan het deel uitmaakt. Het is als een Vortex, een draaikolk, die zo diep is geworden dat hij, in plaats van  terug te keren in de stroom waaruit hij voortkomt, in zichzelf opgesloten is geraakt. De aarde, het universum, alle gedachtevormen binnen onze zichtbare en onzichtbare dimensies, inclusief concepten zoals de spirituele wereld en reïncarnatie, zijn de onontkoombare producten van een bewustzijn dat in zichzelf opgesloten is geraakt. Voor de menselijke geest mogen deze creaties eeuwig lijken, omdat ze lijken te bestaan als niveaus en hiërarchieën van bestaan, maar ze bestaan alle binnen de beperkingen van de Vortex. En zolang als ze daarin opgesloten zijn, is hun evolutie beperkt. Ze zijn afgesneden van de stroom waartoe ze werkelijk behoren.

In 1989 vond er een buitengewone ontwikkeling plaats in het werk van Tareth. Hij was uitgenodigd om een healing demonstratie te geven in een spiritistische kerk in Swindon en liep daar langs de rij mensen die gekomen waren voor een healing. ‘Terwijl ik dat deed’, schrijft hij in zijn eerste boek, The Messenger (geschreven onder zijn familienaam Geoff Boltwood), ‘liet ik voor het eerst in het openbaar de kracht van de Energie van de Bron zich volledig manifesteren….. Plotseling begon een stroom fijn, geurend poeder uit mijn handen te vallen, gedeeltelijk wit, gedeeltelijk roodbruin en het had een sterk aroma. De hele hal was gevuld met die geur. Het geurende poeder bleef in grote hoeveelheden uit mijn handen stromen over mijn patiënten en op de vloer. In eerste instantie heerste er een eerbiedige stilte onder het publiek, die werd verbroken door een druk gepraat en een gekrioel van mensen die de as van de vloer raapten.’ “Wonderen zijn de uitnodigingsberichten van alle Boodschappers van de Bron,” legt Tareth rustig uit. Vrij snel daarna werd de as vervangen door olie, die van zijn handen stroomt in verschillende heerlijke geuren, alle enigszins herkenbaar maar moeilijk thuis te brengen. De olie verschijnt soms als hij healings doet en ook bij  een ceremonie die hij Zegening vanuit de Bron noemt. Ooit vroeg hij de Bron waarom het eigenlijk olie is wat hij manifesteert en het antwoord luidde dat dat is omdat het vervluchtigt en opgenomen wordt. Op die manier kan het niet worden behouden of bewaard.

In maart 1993 kwam hij met een kleine groep naar Glastonbury. Ze hadden opnameapparatuur met zich meegenomen en gingen op een nabijgelegen landelijke plek op de grond zitten om te mediteren. Daar opende der aarde zich voor hun ogen, een gat vormend, zo diep, dat verschillende leden van de groep hun arm er tot de elleboog in konden stoppen. Er klonken vanuit de aarde acht verschillende tonen, terwijl bliksemflitsen door de hemel trokken. Ze maakten opnames van de klanken, die zoals Tareth dat noemt, gecodeerde informatie bevatten noodzakelijk voor onze evolutie op dit keerpunt in een tijd van verandering. Ze zijn beschikbaar gemaakt voor degenen die geroepen zijn om ze te horen.

Op de plek waar ze zaten werd ook een groot kristal gevonden. In zijn laatste boek, Alchemy and The Grail: The True Healing Path, legt Tareth uit: ‘In de vierde eeuw, is een van de Graal kristallen energetisch verborgen in een van de krachtlijnen van Glastonbury… Alhoewel het niet nodig is om het Graal kristal te zien om de alchemie te kunnen begrijpen die erin verborgen is, trekt het diegenen aan die voelen dat ze werkelijk dienstbaar willen zijn op een dieper niveau. Dit is geen geheime, occulte beweging of bevoorrechte elite: het contact met dit kristal is mogelijk voor ieder die dat werkelijk wil...Het is belangrijk te begrijpen dat het kristal niet fysiek was begraven in de aarde, en dus niet opgegraven kan worden. Feitelijk was de materie waaruit het kristal was opgebouwd omgezet in energie en als een energieveld bewaard gebleven. Die plek was een ondergrondse alchemistische tempel. Er bestonden veel van deze verborgen tempels waar oude alchemie werd beoefend in een periode waarin de samenleving omgevormd werd tot een Christelijke staat…In de vierde eeuw, toen het kristal werd verzegeld, was het al zo dat het werd gemythologiseerd en als gevolg  daarvan bekend werd als Excalibur – het zwaard in de steen. Een symbolische manier om te zeggen wijsheid bevindt zich in de Aarde.’ Hij vertelt verder, ‘De Zoektocht naar de Graal is de spirituele reis die kan worden ondernomen door iedereen die daarvoor kiest. Het belichaamt datgene dat je moet weten om “ontwaakt” te worden. Dat is de reden waarom dit beeld in alle religies wordt uitgelegd.’

‘De Graal is de spirituele belichaming, of blauwdruk voor de wijsheid die tot verlichting leidt,’ legt Tareth uit. Hij vertelt dat er ‘fysieke objecten zijn die gecodeerd zijn met wijsheid-energie die spirituele poorten opent.’ Een vergelijkbare traditie bestond in Tibet, bekend als gterma of ‘heimelijk verborgen schat’. Dit betrof het verbergen van teksten of kennis in objecten, zoals beelden, die in de grond werden begraven, om door latere generaties gevonden te worden als die kennis nodig zou zijn en als het daarvoor geschikte moment aangebroken is. Er zijn ook andere soorten gterma, waaronder lucht gterma (waarvan het oorspronkelijke Reiki een voorbeeld is) en er zijn ook geest gterma; verborgen in de geest van ontwaakte leerlingen, bedoeld om in toekomstige incarnaties te worden herinnerd.

Tareth verklaart de Graal verhalen uit onze jeugd tot symbolen voor aspecten van oude Alchemie. ‘De Ronde Tafel bestaat echt en vormt de hoeksteen voor het werk van onze Zielengroep,’ schrijft hij. ‘Dit betekent dat deze veel ouder is dan het verhaal. In feite gaat zijn bestaan terug tot de oude Alchemistische tempels, ook de Babylonische en Egyptische…Net als de Graal heeft de Ronde Tafel naast een fysieke realiteit ook een symbolische en energetische vorm. De fysieke Ronde Tafel is niet één object; hij wordt steeds opnieuw gemaakt door iedere Zielengroep als die zielen incarneren om een nieuwe periode te starten om die oude wijsheid weer beschikbaar te maken en te onderwijzen. Er is absoluut nergens op aarde zoiets als een kopie van de Ronde Tafel. Als zijn huidige doel is gerealiseerd, wordt hij ontmanteld. De Ronde Tafel opent in feite een doorgang door dimensies. Hij maakt het tevens mogelijk dat nieuwe bewustzijnsfrequenties op aarde en daarmee in het collectieve worden gebracht. Met de inwijding van de Tafel is het ultieme doel van de Zielengroep bereikt en recent is dat voor de laatste keer tot stand gebracht.

We zijn in wat Tareth noemt ‘de negende cyclus van de Bron.’ Dit betekent dat, indien we de boodschap uit de evolutie van de laatste paar millennia niet begrijpen en op deze planeet leren te leven in vrede en harmonie, klaar om ons te verenigen met een groter kosmische familie, we weer terug zijn bij het beginpunt en alles opnieuw begint. Maar Tareth is optimistisch en verwacht zeker dat we zullen slagen waar we in potentie toe in staat zijn, alhoewel degenen die dit artikel nu lezen dat in hun huidige leven waarschijnlijk niet mee zullen maken.

De Alchemie die Tareth onderwijst vormt een zeer oude traditie die stamt uit een periode voorafgaand aan enig religieus besef of religieuze vorm maar die daar wel veel invloed op heeft gehad en erin kan worden herkend. Het heeft weinig te maken met de ideeën van 16e eeuwse tovenaars die lood in goud probeerden te veranderen; het verwijst naar mentale en spirituele vermogens die iedere mens in wezen bezit. Het is algemeen bekend dat we slechts een zeer klein deel van de capaciteit van onze hersenen gebruiken en er zijn er slechts weinig die ons kunnen leren hoe we ons totale potentieel kunnen ontsluiten – en sterk zijn de tegenkrachten die dat kleine beetje vrijheid voor mensen al meer dan genoeg vinden. Onze vermogens zijn waarlijk magisch, volgens Tareth, ze bieden ons toegang tot een volheid van leven waarnaar we vaak verlangen, maar meestal slechts van dromen. Die vermogens zijn vaak boven natuurlijk genoemd, maar Tareth noemt ze liever geheel natuurlijk – we zijn gewoon vergeten wie we zijn en waartoe we in staat zijn. Of, beter gezegd, die vermogens zijn bewust uitgeroeid in jaren van  culturele, religieuze en politieke conditionering.

De ontwikkeling van bovenzintuiglijke waarneming is altijd onderdeel geweest van spiritueel werk. Ten slotte betekent “helder”in helderziendheid werkelijk ‘helder’ in die zin dat zien is verruimd en ontwikkeld tot zijn volledige capaciteit. Helderhorendheid betekent te kunnen horen buiten de normaal geaccepteerde begrenzingen en heldervoelendheid verwijst naar het vermogen  te kunnen voelen of weten wat anderen niet kunnen.

De Alchemie bestaat uit geometrische vormen en klanken. Het gaat volledig voorbij aan het dualisme van taal en de interpretatie ervan door het verstand en het behoeft geen ideologie of geloof om toegepast te kunnen worden. Het vloeit voort uit de structuur en de functie van bewustzijn zelf en werkt aldus als katalysator voor de bevrijding van ons aangeboren potentieel.

Tareth heeft deelgenomen aan een groot aantal wetenschappelijke experimenten en hij verscheen in diverse TV programma’s. De medewerkers van zo’n programma, Desperately Seeking Something, waren zichtbaar geroerd toen zij er getuige van waren dat voor het oog van de camera geurende olie werd gemanifesteerd. Naast olie manifesteert Tareth ook klanken – hij noemt dit ‘De Hemel Horen’. Kristallen ‘zingen’ in zijn aanwezigheid en in  2007, kwam hij in Wéris, in België, met een groep bijeen om te luisteren naar de heldere klanken die enkele megalithische staande stenen voortbrachten terwijl zij er omheen mediteerden.

Op 3 juli 2008 verzamelde zich een groep van meer dan 40 mensen  op de wereldberoemde locatie Avebury in Engeland, om de klanken die zich daar manifesteerden te horen en op te nemen. Tareth beschrijft klanken als ‘de subtiele energie van de Aarde’. “Het is alsof de aarde met ons communiceert als een levend organisme. Ik versterk het geluid dat al aanwezig is”, zegt hij, “maar dat meestal buiten het bereik van ons gehoor ligt”. In april 2009 reisde een andere groep naar de Grote Pyramide van Gizeh, waar de sinds het begin van dit proces meest opmerkelijke Gemanifesteerde Klanken werden opgenomen.

Tareth is nu zover het belang van zijn werk aan een groter publiek te presenteren. Hij legt uit: “Deze Klanken bevatten de codes van het Lichtlichaam en kunnen je helpen om die energieën te integreren in je dagelijks leven. Ze bevatten de wijsheid en lessen die noodzakelijk zijn voor de volgende stap in de evolutie. Deze boodschappen over de toekomst en over de rol die jij kunt spelen worden nu voor het eerst geopenbaard op een wijze die voor iedereen bereikbaar is. Dit is het begin van een krachtige en liefdevolle gave van de Bron. Voor al degenen die zich willen voorbereiden  op de nieuwe spirituele periode en daarin een wezenlijke rol willen spelen, is dit werk een unieke gelegenheid om dit te gaan manifesteren”.